polski      /     english

 

 

 

 

wprowadzenie                     osoby                     podziękowania




Urodziła się 9 lipca 1948 r. w Krakowie. Po studiach na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej uzyskała dyplom w 1972 r. Jest pracownikiem naukowo – dydaktycznym Samodzielnego Zakładu Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Stopnie doktora i doktora habilitowanego sztuki (1989, 1999) uzyskała na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W swoim dorobku ma kilkadziesiąt wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą (m.in. w Belgii, Hiszpanii, Francji, Niemczech, Stanach Zjednoczonych). Jest współautorką kilku scenografii (m. in. dla Teatru Wielkiego w Warszawie, Teatru Wielkiego we Wrocławiu, Teatru Polskiego w Łodzi, Opery Bałtyckiej w Gdańsku, Teatru Pandora Stage w Helsinkach) oraz autorką malarstwa sakralnego w kościołach w Krakowie, Radomiu i Detroit. Jej obrazy znajdują się w zbiorach Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, Muzeum Sopotu, Muzeum Fundacji Antonio Peresa w Cuence w Hiszpanii, oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.

Ważniejsze wystawy indywidualne i zbiorowe Joanny Stożek to: wystawa towarzysząca Międzynarodowemu Biennale Architektury, Kraków 1985; wystawy w: Wayne State University, Detroit 1986; Galeria „Format”, Kraków 1988, 1993; Gallery of the Pandora Stage Theatre, Helsinki 1992; wystawa Presence Cracovienne Modern Art. Gallery, Paryż 1993 i L’art Contemporain de Cracovie en Pologne, Bruksela 1994; wystawy w ; Modern Kunstgalerie, Norymberga 1996; Doree Gallery, Lyon 1996; Antonio Perez Foundation Museum, Cuenca 2000; Los Reales Alcazares El Cuarto de Maestre, Sewilla 2001; Galeria Piano Nobile, Kraków 2001, 2007; Plaza de Torros de las Ventas, Madryt 2004; Modern Art Gallery Uranga, Bilbao 2004, 2005; Circulo de Bellas Artes, Madryt 2005; Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, Kraków 2007; Muzeum Sopotu, Sopot 2008.

Istnieje piękny cykl obrazów Wacława Taranczewskiego p.t. „Mała malarka”. Wyobrażam sobie, że to ja jestem tą malującą dziewczynką, tą małą malarką... wtedy... Dzisiaj, po latach, czy mogę powiedzieć, że jestem już ”dużą malarką”?... oddam głos kolegom, recenzentom i krytykom mojego malarstwa.

Joanna Stożek
Kraków, czerwiec 2010

Więcej na www.stozek.art.pl

„...W tym malarstwie nie ma niczego, co wskazywałoby, że jest ono zajęciem drugorzędnym. Sądzę, że to ono jest bazą wszelkich, innych poszukiwań. Jest zbyt prawdziwe, zbyt interesujące, żeby mogło być tylko dodatkiem do życia...”

Stanisław Rodziński

„...Przestrzeń w obrazach Joanny Stożek, choć budowana z elementów abstrakcyjnych, wręcz geometrycznych, dzięki bogactwu materii malarskiej staje się autentyczna. W obrazach tych światy abstrakcyjne nabierają takich cech, jakby autorka je widziała, jakby jej niesamowite niekiedy krajobrazy obiektywnie istniały...”

Jan Bruzda

„...Żeby być surrealistą trzeba mieć surrealistyczne wnętrze, trzeba być przesiąkniętym sytuacją surrealną. Obrazy Joanny Stożek pozostają w klimacie autentycznego surrealizmu, tworzą aurę dziwności istnienia, lęku niepokoju duszy...”

Paweł Taranczewski

„...Otwarcie w Fundacji Antonio Pereza wystawy obrazów polskiej artystki Joanny Stożek, zrewolucjonizowało salę dawnego Klasztoru Karmelitańskiego. Jej mistrzostwo będzie ważną lekcją dla młodych malarzy w Cuenca. Jest to pierwszorzędne wydarzenie...”

Dziennik „El Dia”

fot. archiwum rodzinne


 
Copyright by Konrad Glos, Rafal Zub 2010